صد سال تنهایی یکی از مشهورترین و تأثیرگذارترین رمانهای قرن بیستم است که توسط گابریل گارسیا مارکز، نویسنده کلمبیایی، نوشته شده است. این رمان حماسی و جادویی، داستان چند نسل از خانواده بوئندیا را در روستای خیالی ماکوندو روایت میکند. مارکز با استفاده از سبک رئالیسم جادویی، رویدادهای عادی را با عناصر خارقالعاده و افسانهای در هم میآمیزد و تصویری شگفتانگیز و سورئال از تاریخ، فرهنگ و جامعه آمریکای لاتین ارائه میدهد.
در رمان صد سال تنهایی، شاهد اتفاقات عجیبی مانند بارش ماهی، ظهور یک کشیش بیسر، و عشقهای ممنوعه هستیم. مارکز با زبانی شیوا و تصویرآمیز، دنیایی را خلق میکند که در آن واقعیت و خیال در هم تنیده شدهاند و مرز بین آنها مبهم است. این رمان، علاوه بر روایت یک داستان خانوادگی، به بررسی موضوعاتی همچون انزوا، قدرت، عشق، مرگ و گذر زمان نیز میپردازد.